…..
When the rich man has a call of social duty, the mob makes way for him as he is borne swiftly over their heads in a huge Liburnian car. He writes or reads or sleeps as he goes along, for the closed window of the litter induces slumber.

Yet he will arrive before us; hurry as we may, we are blocked by a surging crowd in front, and by a dense mass of people pressing in on us from behind: one man digs an elbow into me, another a sedan-pole; one bangs a beam, another a wine-cask, against my head.

My legs are be-plastered with mud; huge feet trample on me from every side, and a soldier plants his hobnails firmly on my toe.
…..

…..
Als een rijke man voor zaken de deur uit moet, dan laat hij zich vervoeren in een draagstoel. Eerbiedig wijkt de menigte gewone stervelingen uiteen en statig glijdt hij als het ware over de hoofden heen, als een schip op de golven. Veilig zit hij opgesloten in zijn draagstoel, waar hij rustig kan lezen, schrijven of zelfs slapen...

Ik heb evenveel haast als hij, maar de massa voor mij uit verspert me de weg, de massa achter mij duwt en dringt en stompt me in de nieren. Eentje geeft me een elleboogstoot in mijn zij, een ander botst hard tegen me aan met een plank, een derde verkoopt me een fikse lel tegen mijn kop met een balk en voordat ik daarvan bekomen ben, ben ik half versuft tegen een door iemand meegezeuld vat opgeknald.

En aan de onderkant van mijn lichaam vergaat het me al niet veel beter: mijn benen zitten onder de modder, mijn voeten lijken wel het doelwit van alle schoenen in de buurt en een passerende soldaat blijft met een roestige spijker van zijn soldatenlaars in mijn teen vasthangen.

…..

Vertaling : d'Hane-Scheltema