DE CASTELEIN, Matthijs


Een ander. IIII

Schoon lief, hoe valdy my dus obstinaet?

Daer ick dy minne met herte vry

My zelven en weet ick nu gheenen raet

Dijn zinnen zijn elders dan tot my

Dies derf ic, laes, der vreuchden cry

Als ghy op eenen anderen ziet:

Want als minnic u, ghy en mint my niet.

Dicwils ben ick inden gheest wech gevoerd,

Mijns sellefs werdick dus zeer ontcond:

Al mijn vijf zinnen maeckt ghy dan beroerd

Vul fantasien tot alder stond.

Schoon lief dit doet dijn rooden mond,

Ick claeghe Cupido die my dit riet:

Want als minnic u, ghy en mint mij niet.

De schoon vrau Venus die dy heeft ghemaect

Ende u dijn edel wesen gaf

Hoe lietse dy dus troosteloos gheraect?

Naer dijn zuiver leucht ghy valt te straf :

Dus lief gheeft troost, curt commes af:

Maer laes ghy en zult wat mijn gheschiet:

Want als minnic u, ghy en mint my niet.

Hier met adieu mijn schoon Princesse jent,

aren dijn oochskins verlicht soo claer,

at ghy in dijn hert saecht al mijn torment

Mijn pijn waer minder weet ick voor waer,

Ducht en gheen hope volcht my naer.

Die zinghe ick eylaes dit drukich liet:

Want als minnic u, ghy en mint my niet

38 Balladen