GRANDGAGNAGE, Jules

Goed bezig. Mijn leven als ict-ondersteuner.

…..
Na de speeltijd ga ik in de gang van de tweede verdieping wat flaneren tot de een of andere dame in nood een beroep op me zal doen. Mijn plannetje met de losgetrokken kabels mislukt echter, want de geviseerde juf is ook niet van gisteren. Als ik nonchalant voorbij haar klas kuier zie ik dat ze volop bezig is met de zaak terug aan te sluiten. 

Over naar Plan B. Het tanend vertrouwen van de directeur in mijn ict-vaardigheden opkrikken! Ik wacht beneden mijn kans af en glip dan zijn verlaten bureau binnen. Het stroomkabeltje van zijn pc is in een wip losgewrikt. Hij is sneller terug dan verwacht. Zijn stentorstem achter me doet me in een reflex naar mijn gsm grijpen. Ik gebaar hem om stil te zijn.

'Jules, alles in orde?' Ik trek een gezicht alsof er iemand gestorven is.

'Ja, ja, die AMD-processor', zeg ik duidelijk articulerend in de gsm. 'Die doet het niet meer.' De directeur knikt me toe. Goed bezig! zie ik hem denken. Ik aanvaard zijn onuitgesproken compliment met de vanzelfsprekendheid die wijze mannen siert.

Ik beloof hem dat ik zijn pc bovenaan de lijst zal zetten bij mijn volgende bezoek. Het zweet staat op zijn bovenlip, maar ik laat hem nog wat sudderen tot hij echt gaar is.

'Kun je niet… vandaag…?' aarzelt hij. Ik trek een gezicht alsof hij me een oneerbaar voorstel doet.

'Wel, ik doe het niet voor iedereen', brom ik. 'Maar goed, laat een pot koffie aanrukken en dan fiks ik de zaak wel.'

…..