UYS KRIGE, Mattheus


Plaashek

Bloedrooi die alwyn langs

die slingerpad.

Dis of daar vonke uit

elk vuurpyl spat.

Maar niks, niks roer nie...net

'n luggie wat

skrams aan die ritselende grassate vat.

Daarbo die blou, blou lug,

daaronder die rivier

wat deur die boorde kronkel met

'n groen swier.

Niks stoor die yle swewende

Bergstilte hier.

Na al die jare maak ek weer

'n plaashek oop.

Waar het my paaie

tog nie geloop

Om my hier by 'n hek te bring

van al my waan gestroop,

maar met my denke helder

en in my hart die hoop?

Die hek staan in die skad’wee van

'n kremetart.

Die stilte in my's volkome met

Niks troebels, niks verward.

Ek lig die knop...Ek maak

'n hek oop in my hart.