TURGENEV, Ivan

Fathers and sons

…..
"Well, and Monsieur Bazarov, what is he?" he asked in a leisurely tone.

"What is Bazarov?" Arkady smiled. "Would you like me to tell you, uncle, what he really is?"

"Please do, nephew."

"He is a nihilist!"

"What?" asked Nikolai Petrovich, while Pavel Petrovich lifted his knife in the air with a small piece of butter on the tip and remained motionless.

"He is a nihilist," repeated Arkady.

"A nihilist," said Nikolai Petrovich. "That comes from the Latin nihil, nothing, as far as I can judge; the word must mean a man who . . . who recognizes nothing?"

"Say--who respects nothing," interposed Pavel Petrovich and lowered his knife with the butter on it.

"Who regards everything from the critical point of view," said Arkady.

"Isn't that exactly the same thing?" asked Pavel Petrovich.

"No, it's not the same thing. A nihilist is a person who does not bow down to any authority, who does not accept any principle on faith, however much that principle may be revered."

"Well, and is that good?" asked Pavel Petrovich. "That depends, uncle dear. For some it is good, for others very bad."

"Indeed. Well, I see that's not in our line. We old-fashioned people think that without principles, taken as you say on faith, one can't take a step or even breathe. Vous avez changé tout cela; may God grant you health and a general's rank, and we shall be content to look on and admire your . . . what was the name?"

"Nihilists," said Arkady, pronouncing very distinctly.

"Yes, there used to be Hegelists and now there are nihilists. We shall see how you will manage to exist in the empty airless void; and now ring, please, brother Nikolai, it's time for me to drink my cocoa."

…..


Vaders en zonen

…..
— Waar is toch die nieuwe vriend van je? — vroeg hij aan Arkadij.

— Hij is van huis; hij staat meestal vroeg op en gaat dan ergens zijn benen strekken. Het voornaamste is dat je geen aandacht aan hem hoeft te schenken: Hij houdt niet van plechtigheden.

— Ja, dat was me al opgevallen. . Hoe lang zal hij bij ons te gast zijn?

— Zo lang als nodig is.

Pavel Petrovitsj bewoog zijn snor. — Maar wat is die meneer Bazarov nu eigenlijk voor iets? — vroeg hij met een zeker vertoon.

— Wat Bazarov voor iets is? — Arkadij grijnsde. — Zal ik jou eens vertellen, oompje, wat hij nu eigenlijk is?

— Heel graag, neeflief.

— Hij is een nihilist.

— Een wat? — vroeg Nikolaj Petrovitsj, terwijl het mes dat Pavel Petrovitsj in handen had in de lucht tot stilstand kwam met een klontje boter balancerend op het puntje.

— Hij is een nihilist, — herhaalde Arkadij.

— Nihilist, — sprak Nikolaj Petrovitsj. — Dat komt van het Latijnse woord nihil, niets, als ik het goed begrepen heb; met dat woord bedoelt men iemand die niets zomaar accepteert?

— Of beter gezegd: iemand die niets respecteert — voegde Pavel Petrovitsj toe.

— Iemand die alles met een kritische blik onthaalt — corrigeerde Arkadij.

— Maar dat komt toch op hetzelfde neer? — vroeg Pavel Petrovitsj.

— Nee, dat is niet hetzelfde. Een nihilist is iemand die niet het hoofd buigt voor welke autoriteit dan ook, die geen enkel principe op goed geloof aanneemt, met hoeveel eerbied dat principe ook omgeven moge zijn.

— En waar mag dat goed voor zijn? — onderbrak Pavel Petrovitsj hem.

— Dat hangt van de persoon af, oompje. Voor de één is het iets goeds en voor de ander is het iets slechts.

— Aha. Ik snap het, maar het is niet mijn ding. Wij, mensen van een oudere generatie, wij geloven dat een mens zonder geloofsprincipes nog geen stap kan verzetten en nog geen ademtocht kan volbrengen.

…..