DE MEESTER, Tom

Opgelicht
…..
De grote zonnepanelenzwendel, en hoe ú ervoor betaalt

Het had alles in zich om de beste aprilgrap van 2011 te worden. Beter dan die billenkletser van Ryanair, dat kindvrije vluchten zou lanceren om oudere koppels, op citytrip naar Dublin of Sevilla, dat mateloze gekwetter te besparen. En zelfs beter dan de aprilvis van de interculturele organisatie Kifkif, die argeloze Vlamingen subtiel “een Marokkaan” aanbood om ’s zondags het gazon te komen maaien.

Nee, dan was de poets die Eandis bakte, beter. De distributienetbeheerder stuntte met het bericht dat vanaf 1 april elk huisgezin maandelijks 6 euro extra zou moeten ophoesten om de stijgende subsidiekosten voor zonnepanelen te helpen betalen. De zonnetaks zou verrekend worden in de distributienettarieven op de stroomfactuur. De Vlaming wijsmaken dat hij moet betalen voor zonnepanelen die hij niet heeft, beter kun je de mensen niet bij de neus nemen.

Alleen, het wás geen grap. Stroom werd wel degelijk zes euro per maand duurder, of 72 euro per jaar.

Het was de Vlaamse overheid die jaren geleden al besliste eigenaars van zonnepanelen te belonen met “groenestroomcertificaten”. Elke duizend kilowattuur groene stroom was goed voor één certificaat dat bij Eandis en Infrax, de beheerders van het elektriciteitsnet, kon ingeruild worden voor harde munt. Tot 450 euro per certificaat, in de gouden jaren.

Het werd een stormloop. In 2008 telde Vlaanderen welgeteld 4.179 zonne-installaties. In 2011 waren dat er al 182.000 geworden! Door dat “onverhoopte, overweldigende succes” van zonnestroom zat Eandis met een groot gat in de kas. Al die nieuwe zonnepanelen zouden op vier jaar tijd 547 miljoen euro subsidie in de vorm van ‘groenestroomcertificaten’ opslorpen, had Eandis uitgerekend, en er was maar 95 miljoen euro voorzien. Oeps.

Wie zijn gat verbrandt, moet op de blaren zitten, luidt de Vlaamse volksspreuk. Maar dat zagen de 879 betaalde mandatarissen van Eandis op het jaarlijkse diner, ook wel de Algemene Vergadering genoemd, wel even anders. En bij het genot van een goede Cru Bourgeois beslisten ze de rekening door te schuiven naar Jan met de pet. Een maand later volgde Infrax, die andere koepel van distributienetbeheerders.

Dat er ook nog zoiets bestaat als de wet en dat daarin zwart op wit vermeld stond dat de tarieven van Eandis en Infrax voor vier jaar vastlagen en dus niet zomaar en cours de route verhoogd konden worden, geen kat die er op dat jaarlijkse etentje van wakker lag. Het zou een pijnlijk ontwaken worden toen 18.000 boze consumenten in het kielzog van de PVDA naar de rechter trokken en de kwestie op het mahoniehouten bureau van Paul Blondeel belandde, rechter bij het Brusselse Hof van Beroep en van niemand bang.

Maar laten we niet op dat verhaal vooruitlopen. Het is nog altijd 1 april 2011 en we krabben ons not amused achter het oor voor die prijsverhoging van 72 euro, al is die louter een gemiddelde. In het Limburgse Bree wordt stroom maar 25 euro duurder terwijl Bruggelingen 97 euro zonnetaks betalen. In Kortrijk komt er zelfs 139 euro bij. Vooral in het Waasland zijn ze meer dan ongerust. Daar krijgt een doorsnee gezin 147 euro extra aangesmeerd. Een gepeperde rekening, maar doodnormaal, legt Eandis-woordvoerder Jean-Pierre Blommen uit aan wie het horen wil. Hoe meer zonnepanelen er in de regio liggen, hoe hoger de factuur. En het Waasland ligt vol.
…..