VERMINNEN, Bert

Nachtelijke bezoekers

…..
uurwerk! Als opgezweepte slaven met hun armen als dolle drijfstangen en in hun hoofden zitten kogellagers en die draaien waanzinnig en steeds maar sneller en zotter dan zot, levensgevaarlijk en zonder ophouden en toen (stilte) ontploft het springtuig dat ze zo koortsachtig perfectioneerden en zie: wat blijft er over ? Een puinhoop ! Eerste bezoeker Het is tijd ! Tweede bezoeker Wij hebben je nodig ! Ik-figuur Ik wil de ruimte verkennen vooraleer de kosmonauten deze met hun voetbalschoenen tot moes hebben gestampt, vooraleer de ideologen & ecologen mijn hoofd hebben doen schrompelen als een ouwe appel, vooraleer de idealisten mij in de afgrond duwen, vooraleer de machthebbers mij doen opstappen in de stoet tegen de vijand, vooraleer de profeten mij Eerste bezoeker in het ootje nemen ! Ik-fïguur vooraleer de uurwerkmakers mij opjagen van seconde naar seconde, vooraleer al die grote lichten mij verblinden, vooraleer al het geschreeuw mij overstemt.

…..