GOLTERMAN – VAN DIJK, Cita


Naamgeving
…..
Je kent mij jaren en je kent mij niet,

al naar je mij vandaag of morgen ziet,

ben ik de ledepop, die je ontbiedt,

de schaduw in je spoor, je satelliet;

tot slot: alleen een naam, die je ontschiet,

dan in jouw taal, word ik ‘dat stuk verdriet’.

Verboden toegang

Ik ken je jaren en ik ken je niet,

een buitenstaander ben ik steeds gebleven,

aan wie je nog geen kiertje toegang biedt

tot je hermetisch afgesloten leven

Hoe ik ook bedel om een enkel woord,

dat mij een ‘vrij entrée » zou geven,

jij hebt het willens/wetens niet gehoord,

nooit is voor mij een vrijkaart uitgeschreven.

In je vergeetboek staat het genoteerd,

hoe lang ik op illusies heb geteerd.