VAN DER KROGT, Arie
Vlinderbuurt
Soms dan kijk je naar de foto's, hoe 't vroeger is geweest
En dan komen al die beelden van je jeugd weer voor de geest
Hoe je speelde bij de winkels en de molen van 't Oostplein
En je ziet weer de Plantage en 't Gashouderterrein
Je krijgt tranen in je ogen als je naar die foto's tuurt
Want je bent er ooit geboren, in die mooie Vlinderbuurt
Vlinderbuurt, Vlinderbuurt
Ja, die mooie Vlinderbuurt
Maar toen begon hier de ellende, met die giftroep in de grond
Samen ging je protesteren, want zo'n wijk is niet gezond
Toen begon de grote schoonmaak en je maakte je soms kwaad
Elke dag weer dat lawaai, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat
't Geluid zit in je botten, negen jaar heeft het geduurd
Maar je zult er nooit vertrekken, uit die mooie Vlinderbuurt
Vlinderbuurt, Vlinderbuurt
Ja, die mooie Vlinderbuurt
En nu wordt de buurt weer beter, nu de grond is gesaneerd
Je bent trots en dik tevreden, ook om wat je hebt geleerd
Dat 't waard is om te vechten voor een buurt waarvan je houdt
Dat alleen met heel veel mensen een buurt wordt opgebouwd
Geen moment heb je getwijfeld, dat, zolang je leven duurt
Jij in deze buurt zult wonen, in die mooie Vlinderbuurt
Vlinderbuurt, Vlinderbuurt
Ja, die mooie Vlinderbuurt
Een echte Rotterdammer
Hij is een echte Rotterdammer
Hij zag de bommen en de brand
En na het puin, de kale vlakten
Hij kent de smaak nog van het zand
Hij heeft gewerkt in de haven
Hij heeft de palen hier zien slaan
En als er ergens wordt gegraven
Zie je 'm bij de bouwput staan
Want hij is echt een Rotterdammer
Iemand met heimwee in het bloed
En met de tranen langs z'n wangen
Staart 'ie de toekomst tegemoet
Zij speelde vroeger langs het water
Bij het standbeeld van Piet Heyn
En komt ze daar nu jaren later
Dan lijkt Delfshaven half zo klein
In de krant ziet ze de foto's
Waar ze naar raden moet
Waar zo'n foto is genomen
En ze heeft het altijd goed
Want zij is echt een Rotterdamse
Iemand met heimwee in het bloed
En met tranen langs haar wangen
Gaat ze de toekomst tegemoet
Hij is geboren in Turkije
Maar hij vond werk in Nederland
Nu, in z'n flat in Lombardijen
Glijden de kralen door z'n hand
Elke nacht ligt hij te dromen
Van zijn dorp bij Istanboel
Met het pleintje en de bomen
En die ene lege stoel
Want, hij is echt een Rotterdammer
Iemand met heimwee in het bloed
En met de kralen in z'n handen
Telt 'ie de toekomst tegemoet
Want hij is echt een Rotterdammer
Iemand met heimwee in het bloed
En met de tramnen langs zijn wangen
Gaat 'ie de toekomst tegemoet
Dit is een stad om van te houden
Dit is een stad die toekomst heeft
Want, het verleden zit niet in gebouwen
Maar in het heimwee dat hier leeft