VAN DE CASTEELE, Iris


Quinta essentia

Quinta essentia.

Ik heb altijd gedacht

dat een dichter moest zijn

oerreligieus

dat hij zichtbaar

moest maken

het oudste begin

dat hij handen moest hebben

met zalvende vingers

om aan te raken

de heilige aarde

dat hij ogen moest hebben

die de regen bewaarden

en ingewanden

om het vuur te verteren.


Het sacrale

Ik ben de getuige
van wat licht
met het geheugen
van steen vermag

ik ben het bewijs
van hetgeen de tijd
verankerd heeft
in het stof
van de steen

tussen trillingen
en gesproken woord
ben ik oerklank
mijn ontstaan
zit gekluisterd
tussen leven en dood

wie het ontraadselt
ben ik openbaring
wie het ontlaadt
ben ik vuur