RAES, Hugo

De Vlaamse reus

…..
Toen begon de telex te ratelen, er krulde een lichtgroen lint uit. Hij liep erheen, en scheurde het af. Het was of hij naar een rotsblok in zijn handen stond te staren, of een kei die daar onverwacht in was komen te rusten. En toen drongen de letters tot hem door: India en Pakistan uitgeroeid 600 miljoen mensen vergiftigd gelijktijdige bekendmaking door president USA en premier USSR 12 u Greenwich Mean Time….

Hij duizelde, greep zich vast aan de daverende telexmachine die het afschuwelijke bericht uitletterde en riep iets onverstaanbaars. De twee collega's die bij hem waren, vlogen naar de telex en lazen verstomd het verder uitgetikte bericht: ….de twee grootste wereldmachten hadden na een geheim topoverleg besloten het niet meer met hulp te lenigen leed van India te beëindigen.

…..


Het vrolijke feest

…..
Hij gaat de leraarskamer binnen die weeral vol wijven zit, en die hij snel groet. Hij heeft geen zin in koetjes en kalfjes, en verdiept zich opvallend in een pak schriften waarin hij naar al het domme zoekt, naar al wat er idioots in staat. En dat onderstreept hij met rode ballpoint. Het is er broeierig warm, zoals altijd als de wijven er hokken, geen spleetje lucht, wel een rijkelijke okselgeur. Weldra kan hij de ogen niet eer openhouden, zijn hand glijdt uit, maakt een schuine, lichte rode streep, per ongeluk over een netjes beschreven bladzijde. Hij tracht de ogen open te houden, steunt het hoofd.. Vaag overweegt hij, dat zich al wat minder moe zou voelen als hij tijdens dit vrije uur een uiltje kon knappen…

…..