BROEDER DIELEMAN


Jakobsladder

Overdag de wolken waar de zon doorbreekt

En in de nacht die ladder naar omhoog

Het is nog niet gelukt maar ik blijf het proberen

Elke nacht weerom in mijn dromen

De ladder op en tot de hemel   in   te   gaan

Geen wonder dat   ik deze plaats   vereer

Al is het maar een steenharde plek

Ik hoef niet verder en ook nooit meer terug

Ik kan hier overal tussenin, en het klinkt gek

Maar ik heb daar zoveel vrede mee

Ik zat hier gisteren het was al licht

Een woestijnhaas kwam langs en bleef maar

Naar me staren voor ze verder ging, ze zei niks

Ze zat daar maar toch schoot ik vol

Echt ik hoef nergens meer naar toe

Ik ga zo slapen en ik zweer

Vannacht gaat het me lukken klim ik

In mijn dromen zo de hemel in

Blijft er niks achter dan de resten

Van het vuur en de steen waarop ik sliep