OP DE BEECK, Griet

Vele hemels boven de zevende

…..
Jeanne is van het uitbundige type. In alles. Gaat ze shoppen, dan komt ze niet thuis met twee cadeautjes voor zichzelf, maar met negen. Gaat ze uit eten dan kiest ze niet voor het drie-, maar voor het zevengangenmenu. Belt ze met een vriendin, dan praat ze niet een kwartier, maar anderhalf uur. is ze misnoegd, dan doet ze niet aan voorzichtige bezigheid, maar brult en tiert ze tot ze geen stem meer heeft. Voelt ze zich verdrietig, dan vloeien er niet een paar tranen, maar huilt ze halve vijvers vol.

…..
En dan zegt hij : "Evaatje, ik vind u zo geweldig, hè. "Ik glimlach. "Ik kan met niemand beter praten, en het is altijd dikke fun, wij twee op stap. "Ik glimlach breder. "Alleen spijtig dat gij niet mooier zijt. Van mij moeten vrouwen geen topmodellen zijn, maar van u zou ik echt geen stijve kunnen krijgen. Zo spijtig.

…..
De nacht was kil en donker. De kinderen sliepen. Walter zou zo wel thuiskomen, wist ik. Ik ben in mijn auto gestapt, ik heb de muziek op volume 24 gezet, ik ben de autosnelweg opgedraaid en heb stevig op het gaspedaal getrapt. Tot ik honderdtachtig reed, En toen: negen seconden mijn ogen dichtgedaan. Ik heb geteld. Één, twee, drie, vier, vijf zes, zeven, acht, negen. Daarna weer open. Het was nog altijd nacht.

…..
Ik heb veel gepraat, met mezelf, met Eva, misschien is dat hetzelfde, met Esther ook. En na lang wachten ben ik hem gaan halen, Casper. Ik ben ook gesprongen. Omdat mijn sprong de hare goed zou maken. Omdat ik haar niet had kunnen redden, maar mijzelf nog wel.

…..