CAILLIAU, Philippe
Een brooddoos met verdriet
Het volle licht is open nu en leerzaam zoekt
een vreemde treurigheid haar plaats tussen
een vraagstuk en een opstel dat Mijn eerste
reis naar het hiernamaals heet. De notenbalk heeft
wel een sleutel maar blijft leeg, is weggezonken.
In de brooddoos huist een onderdrukt verdriet. …..
…..
De boekentas is leeg, weegt boordevol afwezigheid.
Versmald tot één bestaan: dat van oud leer. Wat is
de kindertijd een meesterwerk van kleine hoofden
die, gevuld met zelfzucht en weetgierigheid, hun
wreedheid weten in te kleuren met omfloerst geweld.
Lied van lief en lafenis
In uw vloeiberg
uw weefsel wijder wordt.
Geboren. Horig
de gebaren inwaarts.
Een ader opent zich.
En taal zich sluit.
------
Beslapen en verlaten
het aanwezige. Leegte.
Draag de beweging
naar het stof, nu.