DE LA MONTAGNE, Victor


Aan Jan van Beers

Stille drijft door 't volksgemoed,

trillend zweeft op duizend tongen,

troostend, mildrend, balsemzoet,

't lied door u gezongen!

't Lied waarin uw liefde schreit

voor de zwakken en de klenen,

voor die lijden en die wenen,

't lied dat over aardse jammer

't purper van uw meelij spreidt.

Stormend gaat door 't volksgemoed,

galmend klinkt van duizend tongen,

hoogbegeestrend, vroom en vroed,

't lied door u gezongen!

't lied dat Maerlants rijzen deed,

dat, der volksziel zelve ontvloten,

beelden, als in brons gegoten,

aan de neevlen van 't verleden,

aan der eeuwen stof ontreet!

Dichter, diep in volksgemoed,

't eeuwig frisse en jonge,

klaarheid zaaiend, licht en gloed,

is uw woord gedrongen!

Zie, hoe fris het zaad ontschiet:

't zaad met liefderijke zorgen,

Heel een volk hangt aan uw lippen

dat zich weervindt in uw lied.


Wees uzelf

Wees uzelf in doen en pogen;

wees uzelf in lijn en lied;

vat het schone waar ge 't ziet,

hoe ge 't ziet, met eigen ogen...

Word uzelf, en strijd en worstel, -

één gedacht, één wil bestuur

beitel, etsnaald, pen en borstel:

Wees uzelf, natuur! natuur!

Wees uzelf! al de eeuwen wijden

dezer leuze tovermacht:

't Vlamt in al de kunstenpracht

ons vergaard door alle tijden.

Wees uzelf! Gloeit in uw boezem

't driemaal heilig scheppingsvuur,

forser schieten bot en bloesem

zijt ge uzelf! natuur! natuur!

Wees uzelf! Groet opgetogen

't Schone, groet het hoog en luid:

't kome uit Noorden, West of Zuid,

't late u nimmer onbewogen!

Maar, hoe 't vreemde glanse en glore,

't eigen blijve steeds u duur:

Zaai uw zaad in eigen vore:

Wees uzelf! natuur! natuur!

Wees uzelf! Gij die moet leiden

't volk, uw volk, in 't rechte spoor,

ga 't met milde geestdrift voor,

tot waar groene lauwren 't beiden...

Put gerust, met volle handen

in zijn rijke levensschrijn: -

Kunstnaar uit de Vlaamse landen

Wees u zelf! uw volk zal 't zijn.