Anactoria

Some say thronging cavalry, some say foot soldiers,

others call a fleet the most beautiful of

sights the dark earth offers, but I say it’s what-

ever you love best.

And it’s easy to make this understood by

everyone, for she who surpassed all human

kind in beauty, Helen, abandoning her

husband—that best of

men—went sailing off to the shores of Troy and

never spent a thought on her child or loving

parents: when the goddess seduced her wits and

left her to wander,

she forgot them all, she could not remember

anything but longing, and lightly straying

aside, lost her way. But that reminds me

now: Anactória,

she’s not here, and I’d rather see her lovely

step, her sparkling glance and her face than gaze on

all the troops in Lydia in their chariots and

glittering armor.

Translation: Jim POWELL

Anactoria

Er zijn er die zeggen dat oprukkende ruiterij,

dat voetvolk, dat een vloot het mooiste om zien is

dat de donkere aarde te bieden heeft, maar ik zeg

dat het mooiste is wat je ’t liefste ziet.

En ‘t is makkelijk om te begrijpen door iedereen,

want zij die alle mensen in schoonheid overtrof,

Helena, die haar echtgenoot, de beste

van alle mannen, in de steek liet,

die ging zeilen naar Troje’s kusten, en die nooit

aan haar kind of liefhebbende ouders dacht

toen de godin haar verstand benevelde

en haar liet zwerven,

vergat ze allemaal, ze kon zich niets meer

herinneren behalve verlangen en zachtjes dwalen,

ze verloor de weg. Maar dat herinnert me

er nu aan: Anactória,

ze is hier niet en ik zie liever haar lieftallige stap,

haar sprankelende blik en gelaat, dan te staren

naar alle troepen in Lydië in hun strijdwagens

en glinsterende wapenrusting.

Bewerking Engelse versie van Jim POWELL: Z. DE MEESTER