VAN HAREN, Onno Zwier


Agon, Sultan van Bantam
…...
O, moorders van mijn huis en rovers van mijn goed,
Dat voor mijn oog uw kroost verstikke in oudrenbloed;
Of dat der oudren troost in hare stervende uren.
Mag zijn 't gejuil van 't kind verpletterd aan de muren!'
…..
'O Hassan, uw dood ten minste is gewroken
Op hem die dit verraad het eerst heeft aangestoken.
Mijn laatste hartzeer is, dat ik die scherpe dolk
Niet heb geduwd in 't hart van 't ganse Neerlands volk!'
…..


//////////////////////////////////////////////


Hier helpen geen bange zuchten,

Hier baat geen krijten, klacht of schreeuw,

Hier is geen plaats of tijd te ontvluchten,

De poel zal branden eeuw op eeuw.

De dood met ingevallen kaken

Blijft aan de droeve ingang waken,

En meerdert dagelijks hare buit;

De zeis in hare magere handen,

Bewaart de poorten en de randen,

Laat alles in en niemand uit


//////////////////////////////////////////////


Mag ik u zien aan mijne zijde,

Als 't einde mijner tijd genaakt,

Als gij, gezond, mijn overlijden

Standvastig ziet, hoewel geraakt.

Als spraak verflauwt in nare snikken,

Als ieder adem dreigt te stikken

En alles spoedt naar 't gapend graf;

Mag dan (met liefde als toen wij trouwden)

Mijn hand, bezwijkende, nog houden

De hand, die mij de trouwdag gaf.