LUYENDIJK, Joris

Dit kan niet waar zijn

…..
Ik ging wandelen en merkte direct dat ’The City’ geen goede term meer is. In de financiële sector in Londen werken tussen de 250 000 en 350 000 mensen. Dat zijn een heleboel banen, en die zijn op meer dan één plek gaan samenklonteren. Je hebt de chique en ingetogen buurt Mayfair in het westen van de stad bij Piccadilly Circus. Dan is er de ‘Square Mile’ ofwel de historische ‘City’ rondom metrostation Bank, met iconen als St. Paul’s Cathedral, de Engelse Centrale Bank en het schitterende voormalige beursgebouw. Meer de stad uit richting City Airport ligt Canary Wharf, een voormalige haven, waar steeds meer banken en financiële dienstverleners hun torenhoge hoofdkwartieren neerzetten. Het is privéterrein met glimmende nieuwbouw en aangeharkte plantsoenen, een gigantisch winkelcentrum en overal camera’s. De eigenaar bepaalt wie er mag filmen, of demonstreren.

‘Klanten zouden niet begrijpen dat wij met de pers praten.’

De antwoorden van financiële insiders die ik via via had benaderd lieten op zich wachten, en toen ik me al enigszins zorgen begon te maken, ontmoette ik op een borrel ‘Sid’. Hij was eind dertig, lang en breedgeschouderd, de zoon van immigranten. Hij had lang gewerkt als handelaar voor grote banken en was net met collega’s een eigen broker ofwel makelaardij begonnen: een bedrijf dat op commissiebasis voor klanten aan- of verkopen uitvoert op de beurs. De City voor buitenstaanders begrijpelijk maken vond hij ‘hard nodig’, zei hij hartelijk. Waarom kwam ik niet een dagje meelopen? Ik kon hem alleen niet herkenbaar opvoeren. ‘Klanten zouden niet begrijpen dat wij met de pers praten.’

Sid had al verteld dat er in de City een scherpe scheidslijn loopt tussen mensen wier werkritme wordt gedicteerd door de beurs ofwel ‘de markten’, en de rest. Wie ‘in de markten’ zit begint zeer vroeg, luncht aan het computerscherm en loopt in de late namiddag of vroege avond het gebouw weer uit. De rest begint minder vroeg, zit niet vast aan een scherm maar gaat tot laat door. Als je in de markten werkt, kan je de kinderen ’s avonds zien; de rest ziet ze ’s ochtends.

…..


Afscheid van de ‘nasty natie’, De Standaard 28/09/2019

…..
Het is echt belangrijk dat we als Europeanen onderscheid blijven maken tussen de misselijkmakende pers en politiek in het Verenigd Koninkrijk aan de ene kant en de gewone Britten aan de andere kant. De meeste mensen lezen de verontrustende berichten niet over de gevolgen van de Brexit, en wie weet op wie ze zouden stemmen als het kiesstelsel anders in elkaar zat. Maar een krachtig alternatief voor de akelige elite is er evenmin, en dus hebben de donkere krachten vrijwel vrij spel.

…..
Er komen verkiezingen aan, en daarin gaat Johnson campagne voeren met de belofte van een no-deal-Brexit. Als hij dat waarmaakt, wordt dat zeer schadelijk, voor de Britten zelf, maar ook voor Ierland en nabijgelegen landen als België en Nederland.
…..
Die goed georganiseerde, agressieve en akelige minderheid wil zichzelf met een no-deal-Brexit in het ravijn storten – en het land meenemen. Voor iedereen die houdt van de Britse cultuur, is dat uiterst pijnlijk om gade te slaan. Zeker als je weet dat er ook een ander Verenigd Koninkrijk bestaat – een dat maar niet de energie, kracht e discipline en overtuiging kan opbrengen om de strijd aan te gaan met de clowns, charlatans en griezels. Het is niet anders: wij kunnen een land niet redden dat zichzelf niet wil redden.

…..