JACQUEMYNS, Herwig

Een bezet land

…..
Von Falkenhausen is een aristocraat die het mondain leven en de vrouwelijke charmes ten zeerste op prijs stelt. Hij houdt van een niet te omvangrijke, maar uitgelezen Franse keuken, van een goeie ouwe bourgogne, een fles champagne, een echte cognac. ‘les valeurs éternelles françaises’, zoals hij ze pleegt te noemen. Zijn weekends brengt hij door te Seneffe in een somptueus kasteel uit de achttiende eeuw; gelegen te midden van de bossen en omringd door een prachtig park. In dit feeëriek decor ontvangt hij zijn Duitse vrienden en vooraanstaande Belgische personaliteiten uit de industriële en adellijke wereld. Tot zijn gasten behoren prins de Ligne, prins de Croÿ, prinses Marie-José, de zuster van Leopold III en kroonprinses van Italië, met wie von Falkenhausen zeer goed kan opschieten. Een van de trouwste bezoeksters is zijn vriendin, prinses Ruspoli di Poggio Suasa, geboren gravin Elisabeth van der Noot d’Assche, een Belgische dame, weduwe van een Italiaanse piloot en afstammelinge van de Brusselse advocaat Van der Noot, leider van de Brabantse Omwenteling in 1789.

Het is een publiek geheim dat von Falkenhausen het Nazi-regime geen warm hart toedraagt.

…..
Deze benoeming ( van Victor Leemans ) lokt een eerste krachtmeting uit tussen de bezetter en het comité van de secretarissen-generaal van wie de meerderheid tegen de kandidatuur van Leemans gekant is.

Theoretisch is de benoeming van een secretaris-generaal een interne Belgische aangelegenheid. Alleen de aftredende secretaris-generaal is bevoegd zijn opvolger te benoemen, maar volgens de regel wordt niemand benoemd die niet vooraf door het comité is aanvaard. En het is ook vanzelfsprekend dat niemand een kans heeft secretaris-generaal te worden zonder de voorafgaande toestemming van Reeder. In de praktijk heeft hij het laatste woord.

…..
Tot het cenakel van notabelen, zoals de kring wordt genoemd behoren naast Galopin, Willy De Munck, directeur van de Société Générale, Max-Leo Gerard, voorzitter van de Bank van Brussel, Albert-Edouard Janssen, voorzitter van de Belgische Bankverenging, Fernand Collin, voorzitter van de Kredietbank, Albert Goffin, directeur van de Nationale Bank, oud-Ministers Paul Tschoffen en Emiel Van Dievoet, baron Vaxelaire en Leon Bekaert, Vlaams katholiek industrieel.

In de eerste weken van de bezetting komen deze personaliteiten uit het financieel, industrieel en juridisch establishment dagelijks samen.

…..
Het onderhoud dat koning Leopold op 19 november 1940 te Berchtesgaden met Hitler heeft, brengt geen verandering in de verhouding. De ontmoeting die door bemiddeling van de zuster van Leopold, prinses Marie-José, tot stand komt, wordt een maat voor niets. De koning pleit voor een betere bevoorrading van het land en voor de vrijlating van de Belgische militairen die in Duitsland nog krijgsgevangen zijn. Op geen van deze twee punten krijgt hij voldoening. Op zijn vrag of de onafhankelijkheid van België na de oorlog zal gewaarborgd worden, antwoordt Hitler met een vage en algemene uiteenzetting die alle wegen openlaat. Wel geeft hij de koning de verzekering dat Duitsland niets tegen het Belgische vorstenhuis zal ondernemen.

…..