VERSTEGEN, Peter

Ommegang

…..

't was of ik een kind was in zee en of de

stroom mij greep en meevoerde onder water:

't water leek me samen te persen, ik was

bang om te stikken;

maar er gloorde licht in de verte, ik werd

door een golf het strand opgeworpen, deed mijn

ogen moeizaam, knipperend open, zag een

blinkende wereld;

ik werd hoog de lucht in getild en zag de

stralende gezichten van zachte reuzen;

'k haalde adem en ik vergat mijn hele

vorige leven.