SPIT, Louise

Autobiografie van mijn lichaam

…..
Het is midden december, boven ons hangen meeuwen stil in de lucht, hun elegante witte basten schitteren in de ondergaande winterzon. De wind doet alle werk, de vogels hoeven alleen te drijven.

In de zak van mijn jas trilt mijn telefoon. ‘Hebben jullie mailtje mama al gelezen?’ stuurt Siska in de WhatsAppgroep ‘Broertje& zusjes’.

Oei, er is blijkbaar weer een mailtje, zeg ik tegen Rob, die de fles bubbels van me overneemt.
…..
Papa had altijd alle woorden van heel de Van Dale paraat, jij had alleen je angstige zwijgen.

Je werd verwond, onbetrouwbaar gemaakt, labiel genoemd, uitgescholden.

En jij verwondde papa door je stiltes, bedroog hem met een van zijn beste vrienden, gunde hem vaak geen blik waardig, maakte hem machteloos.

Alles was waar, en tegelijk was het allemaal gelogen.

En tussen dit alles: wij vieren, ons zo klein mogelijk makend, om niet per ongeluk in een van jullie wonden te tasten.

…..