FERNANDE, Stefaan


Porselein

in het diepste van m'n ziel,

ben ik eenzaam en fragiel

maar ik staar de wereld aan,

als een winnaar

en het leven lacht me toe,

bij om het even wat ik doe

elke keer zal ik er staan,

als een winnaar

maar soms voel ik me zo klein,

wil ik iemand anders zijn

diep van binnen kwijn ik weg van de pijn

porselein

behandel mij heel zacht

porselein

verbrijzeld door je lach

porselein

poreus en onderhuids

als een winnaar

haal jij me onderuit

mijn gedachten slaan op hol,

ik verval weer in m'n rol

en ik zal m'n eigen gang weer gaan,

als een winnaar

ik kan vechten als een vrouw,

zoals ik strijden zal om jou

en ruim de vijand van de baan,

als een winnaar

maar vanbinnen ben ik broos,

heel geremd en hulpeloos

in mijn hart ben ik vernederd en boos

porselein...

ik weet het wel niemand die me vragen stelt

en niemand die m'n naam vergeet

ik weet het wel niemand die me wakker belt

en nooit eens iemand die m'n dromen leest

niemand die me stoort, niemand die me hoort

niemand die me kust als ik wakker word

niemand die me mist, niemand die me haat

niemand die de deur voor me open laat

niemand die me kent, niemand die me streelt

niemand die me ooit eens een moment verveelt

niemand voor mezelf, niemand om te zijn

wie is net als ik van porselein
…..