PANAJOTOVA, Maja
Laatste opdracht
Je verliest me, mijn liefste, verliest me,
zoals een vrouw in de weer met de was
haar gouden ring verliest.
Je zult me zoeken in het schuim
van woorden, ogen en gezichten,
maar ik zal blinken ergens
op een vreemde plek.
Je verliest me, mijn liefste, verliest me,
zoals de jager de tere ree verliest,
als hij haar dode lichaam heeft.
Je zult me zoeken in het bos
van herinneringen en gebaren,
maar ik zal ergens kwijnen
in de dichte schaduw.
Je verliest me, mijn liefste, verliest me,
maar jij bent mijn land en mijn zee,
Ik zal je zoeken, ver, in vreemde landen,
omdat ik twee keer bannelinge ben.
Je verliest me, mijn liefste, verliest me.
Moeder
Ik kom terug naar huis.
Ik loop traag de trappen op
en adem in...Ik wil opnieuw
het dunne wolkje ruiken
van de soep, bereid voor mij.
Ik wil aanbellen en horen
hoe jij naar de deur gelopen komt,
zien hoe die opengaat en voor mij
de ogen stralen van een heilige.
Ik wil je gouden tand zien blinken
wanneer je lachend uitroept :
- Kom binnen meisje!
Mijn lieve, mijn prachtige moeder!
Vandaag heeft de bruine aarde
jouw bruine ogen uitgewist.
En de spin van de grote leegte
heeft in jouw haar zijn web geweven.
Ik word alleen verwelkomd
door een jaren oud verdriet.
Jij wacht op mij op de heuvel
je ogen zijn donkere viooltjes,
je armen - dun, groen, uitgestrekt
om mij te omhelzen...
Antwerpen
Ik was dertien
toen ik dit droomde,
in het begin van de herfst,
bij mijn grootmoeder in Aleksandrovo.
-----Ik bevond me in een onbekende straat.
-----De huizen stonden zij aan zij,
-----als om zich aan elkaar te warmen.
-----De daken staken in de hoogte
-----als hoeden van middeleeuwse dames.
-----De mat-gekleurde vensterruiten,
-----gevat in loden raampjes, trilden.
-----In de lage grijze nevels smolt
-----de suikeren toren van een kathedraal.
-----Het gelui der klokken vulde, mét de regen,
-----de smalle straten en de pleintjes.
-----Mannen met gezichten als van Albrecht Dürer
-----liepen voorbij; hun baarden hielden
-----de druppels vast als struikgewas.
-----Boven bloemen en groenten en vogels
-----schreeuwden handelaars met rode wangen
-----rauwe tweeklanken en schurende g's.
-----Toen kwam ik bij een kerkhof.
-----Tussen de stenen engelen las ik
-----op één van de verweerde zerken
-----mijn eigen naam.
Zo ver van ons huis in Aleksandrovo.
///////////////////////////////////////////
…..
in een onbetreden woud zoek ik
naar die ene boom waaruit ik
de kano kan hakken die me
naar de andere oever brengt.
…..