DE KOM, Antoine


Ritmisch zonder string

eerst waren er kinderen later

kwamen de soldaten en die schoten in het zand.

er vielen stoelen om.

je blanco vellen waren weg.

je sprak hoewel het schieten alweer opgehouden was.

je sprak tot de soldaten in de taal des lands.

de kinderen staan zwijgend aan de kant.

dan is er weer de regen

zijn er weer bladeren waar je uit tevoorschijn stapt.

Je denkt waarschijnlijk weer aan alles

als je uit het brandpunt zuchtend heel dicht

naast me komt

dan fluister je een grapje

dat jij toverfee en ik kabouter was.

een nogal dwaze

kabouter met een dikke buik en met een kleine

witte baard en bijna bloot op één ding na:

dit lint van witte vellen zwevend van mijn linker

naar mijn rechterhand.