CLAEYS, Anne-Marijke
Atlas
Je draagt me
alsof ik vederlicht was
op je stevige schouders
Ik ben een wereld van verhalen,
een karrenvracht vol
opgegraven vragen
Ik ben zo zwaar
als je kracht
en toch blijf je me dragen
Je draagt me
over het ontilbaar lichte
over grijsgetinte wolken
over gladde winterwegen
over zeeën van wilde regen
over heuvels van moeizame stilte
over de grenzen van het begaanbare
Over de stroom die onomkeerbaar westwaarts glijdt
draag je me naar het einde van de tijd