BERGER, Peter


Wandeling aan de stadsrand

Dezelfde omgeving weer. kreupelbos.

vochtig en dichtbij het gras.

de verwarrende vertrouwdheid

van aarde op het wandelpad,

daarachter dan weer verder weg

melkbleek in de mist

het flatgebouw dat al los

dreef boven de stad,

en in dat niemandsland dat

niet bestond liep

voor mij uit een man

van wie ik zeker wist

dat ik hem was, alleen.

niet meer levend,

nergens gebleven

schemerde hij door zich heen.