Marcel WAUTERS
Het leed het laffe droge leed
het leed het laffe droge leed
om iets om niets om alles
het is van u van mij van niemand
het is een miezerige vuile kat
een verdoolde hond
een lieve griet een malle vent
die de straat op en af loopt
’s avonds
het is overal het is nergens
het heeft geen maat het is geen maat
het kleeft in uw kleren uw ingewanden
het is water het is vuur
het is klein het is groot het is nul
het is licht
het is lucht
het is aarde
het is zoals gezegd het is minder het is meer
het groeit op uw rug als een distel
en bloeit
en verdort als een roos
het is
het is een voorwerp van dagelijks intiem gebruik
dat ge verbergt ergens
in een lade
in een hoek
in een kast
wanneer vreemden op bezoek komen
en onweerstaanbaar deftig praten
tussen de afwezige muren
van uw onherkenbaar huis