FABRE, Jan
De keizer van het verlies
…..
Ze willen geen revolutie
Ze willen spektakel dat zich vermomt
als een revolutie, de revolutie van de lach
van de tovenaar die ik was
Had ik mezelf zo belogen?
Wat kon ik nog doen?
Ik had alles al gedaan
Gelukkig maar; het liegen
wil ik nooit vergeten
ben ik nooit vergeten
nooit verleerd
Zoals de weigering
Op tijd en stond
een leugentje om bestwil
is nooit verkeerd
Ik moet me van alles wijsmaken
om het toch te doen
Alhoewel ik het graag doe
Nietsdoen, dat doe ik het liefst
De vlucht in het niets
zelfs als het mislukt
Ik ben de keizer van het verlies
en ben Lancelot die prinsessen
in de nacht verkracht
In mijn verbeelding
moet ik iets doen
Dus oefen ik in het nietsdoen
Ik wil de onoplosbare droom dromen
De wijze clown woont tussen de dingen
die nooit verloren kunnen gaan
en alles wordt behouden
Kijk ik oefen
Oefening baart kunst