From yon far country blows: What are those blue remembered hills, What spires, what farms are those?
I see it shining plain, The happy highways where I went And cannot come again. |
door m’n hart een dodelijke zucht: wat zijn die blauw onthouden heuvels, die torens, die hoeves in de lucht?
ik zie het helder stralen, daar ging ik mijn gelukkige wegen waar ik niet weer kan dwalen.
|