TRAPIELLO, Andres
|
¿Cuántas sílabas forman el perfume que la rosa destila? ¿Con qué rima uncirías las olas de la playa? ¿ Serías tú capaz de discernir los hemistiquios en el beso último de dos amantes, y ponerle acentos al silencio sutil de sus pupilas? ¿Qué humana ortografía serviría para ese ladrido que a lo lejos se oye en plena noche o para el pulso que late en todo astro, incluso muerto? Dime con qué alfabeto se transcribe el sueño de la vida, dímelo sin palabras, que son merma, sin rima, sin acentos, sin medida,
y luego, habla.
|
Hoeveel lettergrepen telt het parfum dat de roos verspreidt? Met welk gedicht zou je de golven op het strand trekken? Zou je in staat zijn de halve versregels in de laatste kus te onderscheiden van twee geliefden, en accenten leggen op de subtiele stilte van uw pupillen? Welke menselijke spelling zou kunnen dienen voor dat geblaf dat je in de verte hoort in het holst van de nacht, of voor de hartslag die klopt in elke, zelfs gedoofde, ster? Vertel me in welk alfabet de droom van het leven wordt opgeschreven vertel het me zonder tekortschietende woorden, zonder rijm, zonder leestekens, zonder mate, en dan: praten.
|