FAES, Johannes (TOURIST LeMC)
Horizon
Is het hopeloos te blijven hopen of
Leg ik me neer als misantroop
Was 't niet voor de liefde van m'n mensen
Dan gaf ik het al lang op
Heb vertrouwen in de mensheid
Een optimist zegt 't gaat beter als ooit
Historicus pleit we hebben 't erger gehad
De grote hoop heeft weer niks gezien niks gehoord
Een brandje hier een brandhaardje daar
De as waait tot in de achtertuin
Bezie de geopolitieke landkaart
Of over hoe alles terug te brengen tot op ons eigen bord
Ik blijf positief, da’s zeker dat
Toch vrees ik voor morgen desondanks
Zijn we klaar voor een nieuw begin
Ik weet vandaag nog niet helaas
Morgen misschien
‘t Is al lang verleden tijd
Dat ik als kind dacht dat 'k kon toveren
Maar deze strijd, is fameus te zwaar
Dat had 'k toen nog niet voor ogen
Na een jaar van mijn scheve verhalen
Zit 'k met mijn handen in mijn haar
Knikkend met de kop van nee nee nee
‘k Probeer heel veel, maar het zit me niet mee
Omgeven door problemen
Volg ‘k de melodie
De tonen zijn mijn treden
Tot dat ’k de horizon kan zien
Nog steeds op zoek naar mijn filosofie
Maar zo’n grote denker ben 'k niet, nee
En of 'k al terug geloof in iets
Ik strand telkens op 't ongelooflijke
Maar ge hebt iets nodig om te kaderen
Om alle bonheur of malchance te kunnen plaatsen
Om u één te kunnen voelen met de generatie
Voor kracht om de bladzijde om te draaien
En we weten dat de tijd dringt
Dus ik sla de snaar aan en zet hem even stil
Antwoorden heb 'k niet, alleen mijn lied
Tot in de ziel van de wereld met woord en melodie
De kennis wetend, 't weet helemaal niks
Misschien geven we het best nog een dag of twee
Want we zijn nog niet klaar voor een nieuw begin
Ik weet vandaag nog niet helaas
Morgen misschien
‘t Is al lang verleden tijd
…..
Koning liefde
Gun me de
tijd
te
reflecteren
, "Le
bilan
"
Ben ik blij waar da 'k nu sta in 't leven
Twijfels, een vraag stellen en blijven leren
Fouten goedmaken en het tij proberen keren
Want ik heb gekwetst, belogen, vals gespeeld
Ik moest nog veel leren over vrouwen en respect
Ik kon het steken op mijn omgeving, allemaal piranha’s
Maar uiteindelijk heb ik gedaan wat ik gedaan heb, paljas
Liefde, abstract begrip toen zeker en, voor te houden van
Moeten we genoeg moed hebben, schat, vergeef me
Ge hebt mij geleerd wat ik weten moest
Het leven is te precieus om te zeggen
Je m'en fous
Kan alleen maar geven, wa 'k te bieden heb
Kan alleen maar zeggen 't weinige da 'k weet
Ik heb zitten marchanderen, opportunist
Maar met de liefde onderhandel je nie
Stilte alstu, ik pluk wat aan mijn memoires
'
k denk aan alleman die zich in mijn borstkas ophoudt
Ik zie een vriendschap nog altijd even levendig
maar ik blaas hier en daar het stof van verkleurd papier
't ja zo gaat da,
vrienden komen en gaan
En ontgroeide ook de leefstijl da’s normaal
Ik ging zowel met de zotste als de beste legionnairs
Jeugd van de stad, verhalen van de wijken
'k hem nooit gezegd hoe van belang da ze voor mij waren
Maar ze hebben me mee gevormd tot wie ik nu ben
Ik volg de wijsheid, luister naar zijn woorden
Keuzes maken, zaken die bij 't leven horen
Kan alleen maar geven, wa 'k te bieden heb
Kan alleen maar zeggen 't weinige da 'k weet
Ik heb zitten marchanderen, opportunist
Maar met de liefde onderhandel je nie
Op zoek naar stilte, maar krijg
ze niet te pakken
Gemoedsrust verstopt zich achter verwarring
Ach, hoe oud ben ik nu, en ik weet nog altijd nie veel meer
De nonchalance die ik probeer te laten zit er nog altijd in
Ik maak steeds fouten, paradeur da 'k ben
'k hoop da 'k de mensen rondom mij toch ook iets goed te bieden heb
De waardevoller da 'k word hoe meer waarde da ’k kan delen
En mag dat toch juist het ware geluk wezen
Kan alleen maar geven, wa 'k te bieden hem
Kan alleen maar zeggen 't weinige da 'k weet
Ik heb zitten marchanderen, opportunist
Maar met de liefde onderhandel je nie