LOUWERSE, Pieter


Waar de blanke top der duinen

Waar de blanke top der duinen

Schittert in de zonnegloed

En de Noordzee vriendelijk bruisend

Neêrlands smalle kust begroet

Juich ik aan het vlakke strand:

'k Heb u lief, mijn Nederland!

Waar het lachend groen der heuvels

't Kleed der stille heide omzoomt

Waar langs rijk geladen velden

Rijn of Maas of Schelde stroomt

Klinkt mijn lied op oude trant:
'k Heb u lief, mijn Nederland!

Waar de blanke deugd der vaad'ren

Nog een gastvrij plaatsje vindt

En de vrede in huis en harten

Vorst en Volk tezamen bindt

juich ik, 't zij op veld of strand:

'k Heb u lief, mijn Nederland!

Waar onze ouders werken, zwoegen

En ons leiden tot de deugd

Waar wij door hun trouwe zorgen

Wijsheid garen in de jeugd

Daar klinkt 't lied van elke kant:

'k Heb u lief, mijn Nederland!

Blijf gezegend, Land der Vaad'ren

Make u eendracht sterk en groot!

Blijve 't volk aan Wet en Koning

Houw en trouw in nood en dood!

Doe zo ieder 't woord gestand:

'k Heb u lief, mijn Nederland!


Op de grote, stille heide

Op de grote, stille heide
dwaalt de herder eenzaam rond

wijl de witgewolde kudde

trouw bewaakt wordt door de hond.

En, al dwalend ginds en her,

denkt de herder: "Och, hoe ver,

hoe ver is mijn heide,

hoe ver is mijn heide, mijn heide!