CLAEY É , Evelien

Spiegelwand

Uw handen tegen

koud glas

de krampachtigheid

van oude dromen

nieuwe lentes

De galop van oude

gedachten in nieuwe

hulzen

De cadans van

een treinstel

in de stilte

tilt

slaand

op de scherpe

realiteit

In uw omhelzing

huilt een koud kind

om nieuwe kleren,

een oude geliefde om

verdorde

vrijheid


Uw hoofd

maakt in iedere venster

nieuwe pasvormen

terwijl de straten zich

vanzelf verleggen

weg van uw

spiegelbeeld