LENSSEN, Peter

Het theater der herinneringen

…..
Weg, helemaal weg. De grote mensenwisser: allesverterende vergetelheid. Afschuw. Dat alles in leegte verdwijnt. Liefde, verdriet, misdaad, zelfs – Armando gedachtig - schuldig landschap. Al raakt een landschap soms overwoekerd, wat toch een zekere charme heeft. Meestal wordt het platgewalst, weggebulldozerd door volgende generaties. Waarom bewaren wat geweest was? Mensen zijn geboren voor het Groot Vergeten, de genade van het selectieve geheugen. Dat maakt het op de puinhopen van een oorlog prima feesten.

…..


Bitterdagen

…..
‘Er zit een Amerikaantje in je buik,’ zong de straatjeugd treiterend.

De pastoor sprak er schande van. Van die zwangerschap uiteraard.

‘Hoe durf je te neuken zonder boterbriefje?”

Was het vreemd dat haar moeder gebukt ging onder dat vreselijk Godsgebod, de baby uit haar armen roofde?

‘Wat niet bestaat, kan je niet missen’, zei ze.

Ze wikkelde het pasgeboren kind in een deken en bracht het naar de Kleine zusters van de Heilige Joseph. Daar verdween het in de grote kloostermuil. Heleen huilde hartverscheurend.

…..