BAKKER, Gerbrand

Boven is het stil

…..
Het is een zaterdag, de zon schijnt en het is windstil. Een heldere decemberochtend waarop alles heel kaal en scherp is. Een heimweedag. Niet naar thuis, want daar ben ik, maar naar precies zulke dagen lang geleden. Dan heet het anders, laat ik het weemoed noemen. Ada zal dat niet begrijpen. Omdat ze niet van hier is, kent ze niet precies zulke dagen lang geleden op deze plek.

…..
Zeven jaar geleden is hij getest, zijn rijbewijs moest verlengd worden. Er mankeerde hem van alles en de test viel negatief uit. Sindsdien mag hij niet meer rijden. Toch kroop hij in de auto. De bomen langs het erf waasden groen en rondom de stammen bloeiden de narcissen. Ik stond in de dorsdeuren en keek toe. Hij startte de auto en die schoot ogenblikkelijk een stuk vooruit, waardoor hijzelf in de stoel gedrukt werd en vervolgens met zijn voorhoofd tegen het stuur sloeg. Daarna reed hij achteruit, zonder over zijn schouder of inde achteruitkijkspiegel te kijken. Dat bleef hij een tijdje doen: vooruitrijden, schakelen ( de versnellingsbak jankte) en achteruitrijden, waarbij hij het stuur heel licht draaide. Op en neer en heen en weer, tot er een wolk uitlaatgas tussen de bomen hing.

…..