VERSCHAEVE Cyriel

Judas

…..
Dat brullen van die Wilde-beestenbende,

Door mij ook tegen Hem gedreven. ‘k hoor het

Voor altijd in mijn oren storremronken.

Mijn oren blijven vaten vol gehuils:

“Aan ’t kruis! Aan ’t kruis!” dat bruist en ruist en giert

Steeds, nooit kan ’t luwen, nooit meer zwijgen, nooit,

Zolang ik leven zal.

…..
Zwijg, 'k zie die zwarte hemel,

Waarnaar uw witte vinger heenwees, 'k zie hem;

Hij is Gods omgekeerde kelk des toorns,

Die op mij neer zal storten. Zijn werk is 't wel:

De Meester wierp Hem vol van zwarte toorn.

Hij is toch Meester van de stormen en

Hij heeft gelijk, 'k verdien Zijn toorn, 'k verried Hem...

…..


Het mysterie

…..
Dan blijkt dadelijk onze wanverhouding tot de wereld, waarin we leven, tot diegene die we in ons dragen.

Wij zijn te klein en wij zijn te groot.

De natuur houdt ons afmetingen voor en strekt ruimten voor ons uit, die we zelfs in de verbeelding niet aandurven, waarvoor wij niets dan machteloze kleinheid voelen.

Maar zij lost zichzelf ook in zo een ragfijne samengesteldheid voor ons op, zij splijt en deelt en deelt en splijt zichzelf steeds zo maar voort, totdat we stilstaan en het opgeven om haar verder te volgen in de eindeloosheid van haar kleiner en kleiner worden.

Te klein en te groot!

…..


Gebed voor Vlaanderen

Mijn God, gelijk moeders hoekje in vaders huis, zo bemin ik Vlaanderen in België; daar is 't mij warmst en best; daar kent men, begrijpt men, bemint men mij heel; daar wonen de mensen die leven zoals ik leef, met de oude gebruiken, gewoonten en zeden, die de mijne zijn; daar spreekt men mijn zoete moedertaal; daar voel ik mij helemaal thuis; daar staat mijn huis, ligt mijn dorp te midden der huizen en dorpen van mijn vrienden en magen; daar ligt mijn arbeidsveld; daar bouw ik eenmaal mijn eigen huis, waar mijn kindertjes mij toelachen; daar zijn de graven van mijn voorouders; daar voel ik 't verleden van mijn bloed en zijn voortzetting in de toekomst.... Here, dit is 't land van mijn hart en 't gebed, dat ik voor Vlaanderen stort, komt, ik gevoel het, uit het innigste hoekje van mijn hart op: spaar het, verlos het, herstel het, loon en zegen het.