SISTO, Antoinette


Zeezicht

Hadden we maar een zee

van tijd gekocht

een huisje aan het waddenstrand

met uitzicht

steeds op nieuwe golven

contouren op het vaste land.

Wrakhout had ik moeten zoeken

resten van een vergane sloep

of misschien een half verroest anker.

Ach, had ik toen een jutter

langs de vloedlijn

aangeklampt

met de vraag wat is dan waardevol

wat laat je achter

wat neem je mee.

Had ik maar fijnmazige netten

gekocht, aas voor wie zou bijten.

Maar ik zag alleen dat zeepaardje

in de leegte om ons heen.

Voor Wally.