DOBRU
Wan Bon / Eén BOOM
zovele kreken
alle op weg naar één zee.
zovele gedachten
gedachten om één soort heil.
verscheidene te aanbidden
maar één enkele vader
zoveel soorten haar zovele huidskleuren zoveel aan talen
Eén volk
|
so many leaves
one tree
so many creeks
all are going to one sea
so many thoughts
thoughts among which one good one must be
so many ways of worshipping
but one Father
so many hair types so many skin colors so many tongues
one people
|
Fa
Plotseling
zie ik de groene bladeren
van de tamarindebomen
ruik ik de morgenzon
hoor ik de stemmen van kinderen
en weet ik
dat jij ergens bent in de stad
plotseling
hoor ik de zang van de gadofowru
en betast ik alle schoonheid om me heen
alles voelt zo zacht
proeft naar je stem
ineens zie ik je glimlach
en loop ik met je door de domineestraat
ineens weet ik
dat ik nooit meer sterven zal
Bloedzuigers
ik heb ze gekoesterd
in de zwampen van de arbeid
vier-en-twintig uur
bloedzuigers aan mijn hoop
regen
ik heb met ze geslapen
houwers in de hand
handenvol aarde
op papayas in de krot
aasgieren loerend op het overschot
zon
ik heb met ze gestaan
rijen afgedragen kleren
voor een uitgestoken hand
uitgedroogd en zout
uitbuiters van ons geduld
maar morgen
zullen de bloedzuigers vertellen
als de gieren hen uit elkaar rukken
bliksem en azijn