TERKEN, Frans


Breekpunt 1914

Aan ruimte geen gebrek op

de slagvelden van weleer

wij sloopten de bomen toen al

geen huis geen boerenwoning meer stond

keken weg in geulen die de grond spleten

laag na laag geen dekking in de loopgraaf

hoe de loop van geweer en kanon

de loop van geschiedenis schreef

ogen aan de oppervlakte geraakt

als van een vliegeniersbril in prikkeldraad gevallen

leegte tussen kuilen hier en daar de hopen

niemandsland dat zich met chloorgas uitwreef

je sleept het geheugen in een tas

een buidel achter je aan maar de hoop

hoop, nee

hoogstens met gewonde hand gezaaid