VERMEIREN, Remi

België, de onmogelijke opdracht (2014)

…..
Over die stadstaat moeten Brusselaars, de Vlamingen – voor de bescherming van de Nederlandstaligen in Brussel – , de Walen, en zo mogelijk de Europese Unie in dialoog gaan. Ik stel voor dat Brussel het gemeenschappelijke grondgebied is van Vlaanderen en Wallonië en dat de Brusselaars beschikken over de meest volledige soevereiniteit mogelijk met echter rechtstreekse bevoegdheden van Vlaanderen voor wat wij nu de persoonsgebonden materies noemen. Ik hoor van juristen dat zij geen voorbeeld vinden van een dergelijke formule. Waarom moet dat? Wij kunnen een nieuwigheid doen geboren worden. Brussel ligt waar het ligt, zal als stad niet verhuisd worden, en heeft er alle belang bij om zeer goede betrekkingen te onderhouden met de buurman. Ik schrijf ook dat de Vlaamse regering en de Vlaamse administratie in die stadstaat kunnen blijven. Een politiek van de verschroeide aarde zit niet in mijn boek. Menselijk en evenmin politiek dienen Wallonië en de stadstaat getergd noch uitgekleed te worden. Ik pleit bijvoorbeeld voor een ruimhartig verdelen van de Belgische overheidsschuld tussen Vlaanderen en Wallonië.

…..


Vlaams Manifest (20254)

…..
Anderzijds is er een hardnekkigheid en zelfs vijandigheid van politiek andersdenkenden, commentatoren en media ten verstaan van ongeveer alles wat volgens hen (te) ‘Vlaams’ is.

…..
Sommige politieke partijen met een sterke eigen ideologie die een tegenhanger vinden aan de overkant van de taalgrens, kijken eerder neer op het ’communautaire gedoe’ dat voor hen ondergeschikt is aan de verspreiding van hun gedachtengoed. Zij zien de olifant in de kamer niet.

…..
5.5 België, het Waals belang

Het standpunt en de motivatie van de Waalse politici zijn duidelijk: zij vereenzelvigen het (voort)bestaan van België met hun nood aan solidariteit aan de kant van Vlaanderen. Zij voelen zich veilig achter de grendels van de Belgische grondwet en haar Bijzondere wetten. Dat ligt voor de hand en is begrijpelijk. Temeer daar die politici zelf, dankzij de pariteit in de federale regering en in vooraanstaande overheidsfuncties, ook politiek en qua toewijzing van belangrijke ambten, en internationale functies, aan hun trekken komen.

…..
(wetsontwerp dat op 25 maart 1947 met nummer 257 door Marcel-Hubert Grégoire van de PS werd neergelegd) “(…) Door aanspraak te maken op het zelfbestuur van Wallonië heeft het Nationaal Waals Congres ten bate van Wallonië de toepassing geëist van het zelfbeschikkingsrecht der volkeren. Die is volstrekt niet zelfzuchtig, want de invoering van het federaal stelsel in België zal aan het Vlaamse volk een gelijke autonome schenken. Het is bovendien, het enige middel om België te redden, door de twee volkeren weer nader tot elkaar te brengen en aldus nieuwe stuwkracht aan het land te verzekeren.” (…)

…..