HEIJERMANS, Herman

Op hoop van zegen

…..

KNIERTJE:

(stillekens stoppend)

Me man was 'n visser één-uit-de-duzend. Als 'r gelooid wier, proefde- die an 't zánd waar-ie was. 's Nachts zei-die menigmaal we binne op de 56 en dan wás-ie op de 56. Wat het-ie al niet meegemaakt as matroos! Eens het-ie twee dage en twee nachte met drie andere in de boot rondgezworreve. Dat was toen ze de beug moste inhalen en 'r zo'n mist opsting dat ze geen jóón meer konde onderscheijen, laat staan de logger terugvinde. In twee dage en twéé nachte geen ete of drinke. - En later weer toen de schuit verging - dat had u 'm motte horen vertelle - zwom ie met ouwe Dirk na 'n omgeslage roeiboot - daar klom-ie op. Die nacht zei-die vergeet 'k nooit. Ouwe Dirk was te moe of te oud om 'n hou vast te krijge. Toen stak me man z'n mes in de boot en Dirk die grijpe wou en haast zonk, greep in 't mes dat drie van z'n vingers 'r bijhinge - já, ja, - da's allemaal gebeurd - en met gevaar van z'n eigen leven trok-ie 'm op de omgeslagen boot. - Zo dreve ze met 'r tweeën in de nacht - en Dirk - die ouwe Dirk - of 't van bloedverlies kwam of van angst - Dirk wier gek. Die zat me man maar an te kijken met oge as van In kat - die sprak van de duvel die in 'm was - van de satan - en 't bloed, zei me man, liep over de boot - de golve hadde maar werk om 't weg te spoelen. Net tegen de morgen glee Dirk na benee - zo uit zich zelf - me man wier opgepikt door 'n vrachtboot die langs voer. 't Het niet geholpe - drie jaar later - da's nou twalef jaar gelejen - bleef de 'Clementine' - die uw vader na u genoemd had - op de Doggersbank met me twee oudste. - Van wat 'r niet dié gebeurd is, weet 'k niks, helemaal niks. Nooit 'n luik of 'n joon angespoeld - niks meer, niks.

Je kan 't je eerst niet voorstelle - en daar dánk je God voor. Want hoe erreg zou 't niet zijn as je de herinnering hield.

Nou heb 'k ook me vertelsel gedaan - elke zeemansvrouw het zo iets in d'r femilie - 't is geen nieuwigheid - Truus het gelijk: de vis wordt duur betaald...

…..

BAREND, verlegen : Dag meneer.
BOS: Barendje – je komt alsof je geróepen was.
BAREND, lacherig-verwonderend : Ikke?
BOS: We hebben je nodig, ventje.
BAREND: Goed meneer.
BOS: Drommels, ’t begint hier al wat te groeie.
BAREND: Ja, meneer.
BOS: Je wordt ’n hele kerel. – Hoe lang loop je nou al zonder werk?
BAREND, schuw : Drie verreljaar…
KNIERTJE: Dat liegt-ie – meer dan ’n jaar…
BAREND: Niewaar!
JO: Wel waar! Reken maar op… november… december…
BOS: Goed, goed, kinderen. Geen kwestietjes. ’t Leven is zo kort… Nou, Barendje – heb je lust in de 47?... Wat?...
BAREND, angstig : De 47…
BOS: De `Op Hoop van Zegen’…
CLEMENTINE, verwonderd : Wilt u de ‘Hoop van Zegen’…
BOS, scherp : Hou je ‘r buiten! Hou je ‘r buiten, zeg ik!
CLEMENTINE: En vanmorgen nog…
BOS, driftig : Clementine!
CLEMENTINE: Maar pa…
BOS, heftig met de voet stampend : Wil je asjeblief vooruit gaan?
…..