GONGGRIJP, Elbert

0

Moet het potlood middendoor, in de doofpot gestopt,

het woord en het onvervalste beeld geschrapt,

bloed tegen onverhoedse muren? Moest er

censuur op een dergelijke afgrijselijke wijze?

Wij dreigen zelf insgelijks even fanatiek elk

zelfingenomen standpunt tot razernij te scheiden.

Wij eisen de wereld eigenwijs, wij veroordelen

de menigte ter dood. Zie hier die ene enkeling.

Wij verontwaardigen ons. Wat niet is willen

weten, voelt zich beledigd. Te mes en te zwaard

en ten onrechte met een geloof dat zich deze

belijdenis niet kent.

Hier liggen de zoveelste doden die door menig

misverstand tot over de rand durfden te bekennen

wat werkelijk de boodschap van fundamentalistisch

denken is: een onuitroeibaar fatalistisch einde

tegen recht van spreken in.

Wie is de welkome mens? Ik zwijg het liefst,

ik laat mijn woorden zwijgen. Het is aan u, die

dit doden durft te negeren van ieder die een

goed verstaander is van het zielsdoordrenkte

beeld.

Scherp het oog, lees de pen, beklijf het

innerlijk beeld, maar wees in Godsnaam

eens vrede! In welke onuitgesproken naam

dan ook –

n.a.v. de aanslag op een supermarkt, op 9 januari 2015, in Parijs