Das Wirklichgewollte

Giorgio Badini hatte das Landgut erworben, als es vom Padrone, der keinen Pächter fand, aufgegeben wurde, und es hatte eben dieses große Haus mit seinen Dächern und Kanten sein müssen, aus braunem Bruchstein gemauert, das schon aus der Ferne bemerkbar war. Er kannte es aus der Ferne von Kindheit an, da sein Vater, ein Maurer, sich in der Gegend verdingt hatte. Besonders stolz war Badini auf den stumpfen, viereckigen Turm seines Besitzes, der die kleinen Eichen und die Zypressen ein wenig überragte. Hinterm Haus zog sich ein halb erhaltner Weinberg hundert Schritte hinauf, seine eigentliche Weide, die er jeden Morgen erregt durchstieg.

Het echt verlangde

Giorgio Badini had het landgoed verworven toen het door de Padrone, die geen huurder kon vinden, opgegeven werd, en het had nu juist dit grote huis moeten zijn met zijn daken en kanten, gemaakt van bruine steen, dat al van ver te zien was. Hij kende het van op afstand van kindsbeen af, want zijn vader, een metselaar, had in de streek gediend. Badini was bijzonder trots op de stompe, vierkante toren van zijn eigendom, die een beetje boven de kleine eiken en cipressen uitstak. Achter het huis strekte zich honderd passen naar omhoog een half onderhouden wijngaard uit, zijn echt genoegen, waar hij elke ochtend opgewonden doorheen klom.

Vertaling Z. DE MEESTER