KUSTERS, Wiel


Het boek dat zich laat lezen in de nacht

Gloeit op, werpt licht op voor- en nageslacht.

Bij al wat het behelst, van vonk tot zon:

Elk woord werd door een ander voortgebracht.


San Lorenzo: Michelangelo’s dageraad

Geen dag maar nacht, de steen is zacht.

Licht als zwarte was gesmolten.

Het graf is leeg, de holte wacht

Op de dag en zijn revolte.